Blog

Rysowanie nocne

Najlepiej rysuje mi się w nocy.
Bo cisza. Bo nikt nie gada. Bo nic nie brzęczy. Bo mogę sobie pobyć sam-na-sam z rysunkiem i mieć pewność, że skupienie, jakim go otaczam, jest najpiękniejszą rzeczą, jaką mogę sprezentować temu kawałkowi papieru.
I wiem, że on mi się odwdzięczy.
Podda się, podpowie, natchnie...

I nie będę słyszeć o Kurskim, ani o załamaniu giełdy albo o strajku stoczniowców. Nie będę się martwić, że jajka podrożały, a ropa znowu w górę. Metro zapchane. Korki jak sto pięćdziesiąt, psiakrew, panie kochany. Ten z układu, a tamten kłamie.

Otworzę pudło z pastelami, ustawię sztalugi, przypnę brystol.

Uwielbiam tę robotę :)